Jest stwierdzana zarówno u psów jak i kotów, jednak jej podłoże jest zazwyczaj różne u obu gatunków.
Cukrzyca u psów
Dla psów charakterystyczne jest występowanie cukrzycy typu 1, polegającej na autoimmunologicznym uszkodzeniu komórek beta trzustki - odpowiedzialnych za produkcję insuliny, w wyniku czego u chorych zwierząt występuje jej bezwzględny niedobór. Udowodniono, że niektóre rasy psów posiadają uwarunkowania genetyczne do rozwoju cukrzycy, szczególnie narażone są: terriery australijskie, sznaucery miniaturowe, yorkshire terrier, samoyedy oraz fox terriery.
Cukrzyca u kotów
Z kolei koty rasy burmańskiej i syjamskie są predysponowane do zachorowania na cukrzycę typu 2, dominującą u zwierząt tego gatunku. W przebiegu cukrzycy typu drugiego dochodzi do upośledzonego działania insuliny, na skutek rozwijającej się insulinooporności, szczególnie u otyłych zwierząt.
Objawy
Objawy choroby są podobne zarówno u psów i u kotów - zmęczenie, wzmożone pragnienie, częstomocz, postępujące chudnięcie, pomimo zwiększonego apetytu. W zaawansowanym stadium może dojść do rozwoju zaburzeń neurologicznych oraz zaćmy.
Diagnostyka
Diagnostykę rozpoczyna się od oznaczenia poziomu glukozy we krwi oraz w moczu. Po potwierdzeniu wstępnego rozpoznania, należy wdrożyć leczenie polegające na podawaniu insuliny, regularnym monitorowaniu poziomu glukozy oraz dobraniu odpowiedniej diety.